ποεσίχρους

-ουν και ποεσίχροος, -οον, Α

αυτός που έχει το χρώμα τής πόας, τής χλόης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πόα + -χροος / -χρους (< χρώς «επιδερμίδα, χρώμα»), πρβλ. μηλό-χρους].